علائم کمبود منیزیم در بدن و راههای رفع آن
منیزیم یکی از عناصر معدنی است که معمولا دست کم گرفته میشود. این عنصر در بسیاری از عملکردهای بدن از تسکین درد عضلانی گرفته تا کاهش استرس و ناراحتی نقش دارد. ولی متاسفانه منابع منیزیم مانند دیگر مواد معدنی و ویتامینها مورد بحث قرار نمیگیرد. اگر این عنصر معدنی به اندازه ی کافی در بدن انسان وجود نداشته باشد ، مشکلاتی را به همراه خواهد داشت. اما اینکه علائم کمبود منیزیم در بدن چیست را ما به شما خواهیم گفت.
علائم کمبود منیزیم در بدن
به گفتهی دکتر تایلر لادو، پزشک خانواده در دانشگاه لوما لیندا، نشانههای کمبود منیزیم به شرح زیر است.
نشانههای اولیه:
- از دست دادن اشتها
- تهوع
- استفراغ
- خستگی
- ضعف
نشانههای کمبود پیشرفتهی منیزیم:
- بیحسی و مورمور شدن بدن (خواب رفتگی)
- انقباض و گرفتگی عضلات
- تشنج
- تغییر شخصیت
- ضربان غیرعادی قلب
- اسپاسم عروق کرونری
به گفتهی مجلهی پزشکی کلیولند کلینیک، نشانههای شایع آن خستگی، ضعف و تهوع است. دلیل ضعف و خستگی این است که وجود منیزیم برای تبدیل غذا به انرژی مورد نیاز بدن، ضروری است. کمبود منیزیم میتواند منجر به پایین آمدن سطح دیگر مواد معدنی هم بشود. لادو میگوید: «کمبود شدید منیزیم میتواند خود را به شکل کمبود کلسیم یا پتاسیم نشان دهد که دلیل آن نقش مهم منیزیم در همایستایی یا تعادل مواد معدنی است».
عوارض کمبود منیزیم
کمبود منیزیم در دراز مدت ممکن است اثرات نامطلوبی را بر روی تراکم استخوان ها ، عملکرد مغز، عملکرد عصبی، عملکرد عضلانی و سیستم دستگاه گوارشی داشته باشد.از دست دادن تراکم استخوان می تواند نگرانی جدی را ایجاد کند و کمبود منیزیم در افراد جوان تر می تواند باعث جلوگیری از رشد استخوان ها شود. مهم است که در طول دوران کودکی که استخوان ها هنوز در حال رشد هستند، به میزان کافی منیزیم دریافت کنید.کمبود منیزیم در افراد مسن تر، ممکن است خطر ابتلا به پوکی استخوان و شکستگی را افزایش دهد.
بیماری هایی که بر اثر کمبود منیزیوم بوجود می آیند
کمبود طولانی مدت منیزیم، می تواند بر سلامت افراد تاثیر بگذارد و خطر بیماری های مزمن را افزایش می دهد، که عبارتند از:
- بیماری قلبی
- فشار خون بالا
- دیابت نوع ۲
- پوکی استخوان
در اثر کمبود منیزیم در بدن دچار کمبود ویتامین D شدهاید
زمانی که کمبود منیزیم در بدن منجر به کمبود ویتامین D شود، سیلی از مشکلات به وجود میآیند. بدن ما برای جذب ویتامین D به منیزیم نیاز دارد و از طرفی مقدار زیاد کلسیم هم میتواند جذب آن را کاهش دهد. به همین دلیل است که باید همواره تعادل ویتامین و مواد معدنی در بدن حفظ شود. این کمبود ممکن است برای هر فردی رخ دهد.
درمان
درمان کمبود منیزیم نسبتاً آسان است، چون غذاهای زیادی سرشار از منیزیم هستند. مؤسسهی ملی سلامت توصیه میکند که مردان روزانه ۴۰۰ تا ۴۲۰ میلیگرم و زنان ۳۱۰ تا ۳۲۰ میلیگرم منیزیم دریافت کنند.
غذاهای سرشار از منیزیم عبارتاند از:
- سبزیجات برگی (مثل اسفناج یا کلمبرگ)
- آجیل (بادام، بادامهندی، بادامزمینی)
- لوبیاها و حبوبات (لوبیای سیاه، لوبیا قرمز، سویای نارس پختهشده ، بادام زمینی)
- میوهها (آووکادو، موز، سیب)
- غلات غنی شده (یعنی غلاتی که ویتامینها و مواد معدنی به آنها اضافه شده)
- شکلات تلخ : ۶۵ گرم شکلات تلخ محتوی ۹۵ میلیگرم منیزیم یا ۲۴٪ نیاز روزانهی فرد است.
- ماست : هر فنجان ماست محتوی ۵۰ میلیگرم منیزیم یا ۱۳٪ نیاز روزانهی فرد به است.
البته میتوان از مکمل های منیزیم هم استفاده کرد، اما بهتر است که مواد مغذی مستقیماً از غذاها دریافت شوند، چون غذاها دارای مواد مغذی هماهنگ دیگری هستند که میتوانند به جذب منیزیم توسط بدن کمک کنند و این مواد در مکملهای غذایی وجود ندارند. اگر میخواهید از مکمل استفاده کنید، حتماً با پزشکتان یا یک متخصص تغذیه مشورت کنید. مکملهای منیزیم در انواع مختلف با سطوح جذب مختلف در بازار وجود دارند. بعضی از رایجترین انواع این مکملها، به سختی جذب میشوند و ممکن است باعث مشکلات ناخوشایند گوارشی، مثل گاز، نفخ و اسهال شوند.
دکتر لادو توصیه میکند که اگر در معرض کمبود منیزیم هستید، از مسئول مراقبتهای بهداشتیتان بخواهید سطح منیزیم خون شما را اندازه بگیرند. علاوه بر آن، اگر علایم بالا را دارید و فکر میکنید که کمبود منیزیم باعث آنها شده، به پزشکتان مراجعه کنید تا از شما آزمایش بگیرد. پزشکان میتوانند با اندازهگیری منیزیم در بزاق، ادرار، پلاسما یا سرم خون، به کمبود منیزیم پی ببرند.