بدن مادر هنگام شیردهی چه تغییراتی میکند؟

شیردهی می تواند یک تجربه زیبا باشد. با این حال، می تواند واقعاً سخت باشد زیرا بدن شما در این مدت تغییرات زیادی می کند. در اینجا برخی از اتفاقاتی که هنگام شیر دادن برای بدن شما رخ می دهد، آورده شده است. طبق گفته آکادمی اطفال آمریکا (AAP)، تغذیه با شیر مادر هم برای نوزاد و هم برای والدین شیرده آنها بسیار مفید است. مهمتر از همه، شیر مادر حاوی ایمنی طبیعی است که به کودک منتقل می شود.

در نوزادان، تغذیه با شیر مادر با کاهش خطر عفونت های تنفسی، آسم، دیابت، گاستروانتریت، بیماری التهابی روده، بیماری سلیاک، لوسمی و سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) مرتبط است. در والدین، تغذیه با شیر مادر با کاهش خطر خونریزی پس از زایمان، دیابت، آرتریت روماتوئید، بیماری های قلبی عروقی، سرطان سینه و سرطان تخمدان مرتبط است.

به دلیل مزایای بی شمار برای مادر و نوزادان، AAP توصیه می کند که نوزادان باید در شش ماه اول زندگی منحصراً از شیر مادر تغذیه شوند. این بدان معناست که نوزاد باید در شش ماه اول فقط شیر مادر والدین خود را و ترجیحاً مستقیماً از سینه مصرف کند. با این حال، اگر والدین نمی توانند مستقیماً از سینه ها تغذیه کنند، شیر مادر را نیز می توان در شیشه شیر قرار داد تا کودک همچنان بتواند از بسیاری از مزایای آن بهره مند شود. پس از شش ماه، AAP توصیه می‌کند تا زمانی که کودک یک ساله یا بیشتر شود، غذاهای جامد و تغذیه با شیر مادر مصرف شود.

تغییرات بدن مادر هنگام شیردهی

بدن شما قبل از تولد نوزاد شروع به آماده شدن برای شیردهی می کند. آغوز، اولین شیری که بدن شما تولید می‌کند، در واقع در اوایل هفته ۱۲ بارداری در سینه‌ها وجود دارد. وقتی کودک شما به دنیا می آید، آغوز در سینه شما آماده است تا به دهان کوچولوی شما برسد.

 تولید شیر مادر در دسته‌هایی از سلول‌ها در بافت پستان به نام آلوئول اتفاق می‌افتد. سپس شیر از طریق مجاری شیر به سمت نوک پستان جریان می یابد، جایی که از سوراخ های کوچک در نوک سینه ها خارج می شود. هنگامی که کودک شما برای اولین بار از نوک پستان شیر می خورد، این حس سیگنالی به مغز شما می فرستد که باعث می شود عضلات اطراف آلوئول منقبض شوند. این باعث آزاد شدن آغوز در آلوئول ها به مجاری شیر می شود. همانطور که کودک شما به مکیدن ادامه می دهد، آغوز از طریق نوک سینه ها جریان می یابد تا کودک شما بتواند اولین وعده غذایی خود را بخورد.

آغوز فقط برای یک یا دو روز اول شیردهی دوام می آورد. همانطور که کودک شما به شیردهی ادامه می دهد، مغز شما خون بیشتری را به سینه های شما می فرستد که باعث تولید شیر بیشتر می شود. همانطور که شیر بیشتری تولید می کنید، ترکیب به شیر انتقالی تغییر می کند. برای چند روز، بدن شما به تولید شیر انتقالی ادامه می دهد زیرا بدن شما شیر مادر را با نیازهای تغذیه ای کودک تنظیم می کند. در عرض چند هفته، شروع به تولید شیر بالغ می‌کنید، شیری که کودک شما تا زمانی که از شیر گرفته شود، می‌نوشد.

بدن شما شیری را با مشخصات تغذیه ای مناسب برای کودک شما می سازد

شیر مادر از آب، چربی، اسیدهای آمینه، کربوهیدرات ها، پروتئین ها، ویتامین ها و مواد معدنی تشکیل شده است. هنگامی که هورمون پرولاکتین در دوران بارداری تولید می شود، بدن شما را تحریک می کند تا پروتئین ها، قندها و چربی ها را از منبع خون دریافت کند که به شیر تبدیل می شود. شیر مادر همچنین حاوی آنزیم‌ها، گلبول‌های سفید، آنتی‌بادی‌ها و سایر سلول‌های ایمنی است که برای ساختن سیستم ایمنی کودک شما ضروری هستند. بنابراین، با نوشیدن شیر مادر، کودک شما تمام مواد مغذی، ویتامین ها، مواد معدنی و ایمنی مورد نیاز برای رشد را دریافت می کند.

شیر مادر شما نیز در طول هر شیردهی و به مرور زمان برای رفع نیازهای کودک تنظیم می شود. طبق آکادمی اطفال آمریکا (AAP) با افزایش اشتها و نیازهای تغذیه ای کودک، غذای جامد به رفع این نیازها کمک می کند. با این حال، آنها نمی توانند تمام اجزای سیستم ایمنی را که از شیر مادر به دست می آورند، از غذای جامد دریافت کنند. بنابراین، حتی اگر مواد جامد را به رژیم غذایی او اضافه می کنید، هنوز هم ایده خوبی است که به کودک خود شیر مادر بدهید.

بدن مادر مقدار زیادی اکسی توسین تولید می کند

شاید با اکسی توسین به عنوان “هورمون عشق” آشنا باشید. به گفته Verywell Family، معمولاً به آن “هورمون مادر” نیز می گویند زیرا نقش مهمی در تقویت پیوند بین والدین و نوزاد و شیردهی دارد.

اکسی توسین هورمون اصلی مسئول رساندن شیر مادر از سینه به جنین است. هنگامی که کودک شما شیر می دهد، مغز مقدار زیادی اکسی توسین ترشح می کند. این ترشحات هورمونی باعث انقباض ماهیچه های سینه می شود که شیر را از آلوئول ها به مجاری شیر می راند. سپس مجاری شیر منقبض می‌شوند تا شیر را به سمت نوک پستان و بیرون راندن آن به سمت دهان کودکتان برسانند. اولین جریان بزرگ شیر که در اثر تولید اکسی توسین رسوب می‌کند، رفلکس پایین آمدن نامیده می‌شود. همانطور که کودک شما به مکیدن ادامه می دهد، مغز شما به تولید مقادیر زیادی اکسی توسین ادامه می دهد تا شیر به طور پیوسته جریان یابد.

اکسی توسین همچنین هورمونی است که مسئول ایجاد احساس عشق است. هنگامی که مغز شما آن را در مقادیر زیاد تولید می کند، مانند زمانی که شیر می دهید، اغلب احساس قوی عشق و ارتباط با کودک خود خواهید داشت. این به شما کمک می کند با کودک خود پیوند برقرار کنید و میل شدیدی برای مراقبت از کودک ایجاد می کند. در آغوش گرفتن نوزاد و در آغوش گرفتن او به صورت پوست به پوست راه عالی دیگری برای افزایش اکسی توسین است. افرادی که در تغذیه با شیر مادر مشکل دارند، اغلب تشویق می شوند تا قبل از شیردهی، نوزادان خود را برای مدتی در آغوش بگیرند، به خصوص پوست به پوست، تا اکسی توسین جریان یابد و رفلکس فروکش را تشویق کنند.

سینه های مادر برای شیردهی بزرگ میشود

پس از اینکه شیر شما برای اولین بار وارد بدن شما شد، سینه های شما شروع به تولید یک تن شیر می کند تا اطمینان حاصل شود که برای تغذیه کودک شما کافی است. تولید شیر معمولاً بین سه تا پنج روز پس از تولد نوزاد به اوج خود می رسد. این افزایش می تواند منجر به پف سینه شود، که زمانی اتفاق می افتد که سینه های شما بیش از حد پر باشد.

برخی افراد فقط احساس می کنند سینه هایشان بسیار پر و سنگین است. برای دیگران، گرفتگی می تواند فوق العاده ناراحت کننده باشد. سینه‌های شما ممکن است حساس شوند یا شروع به ضربان کنند. گاهی اوقات آنها می توانند سنگ سخت شوند و در لمس احساس گرما کنند. ممکن است پوست تا حدی کشیده شود که سفت و براق شود. اگر سینه ها بیش از حد پر شوند، شروع به نشت شیر ​​می کنند.

بهترین راه برای رفع گرفتگی، شیر دادن به نوزاد است که سینه ها را خالی می کند. در طول شیردهی، به نوزاد خود اجازه دهید تا زمانی که ممکن است پس از رفلکس پایین آمدن شیر بخورد تا سینه های شما تا حد امکان خالی شود. اگر کودک شما تازه غذا خورده است می توانید برای تسکین ناراحتی، کمپرس گرم روی سینه های خود قرار دهید یا دوش آب گرم بگیرید.