سوال کودکم درباره خدا را چگونه پاسخ دهم؟
سوال کودکم درباره خدا را چگونه پاسخ دهم؟
امیدواریم از خواندن این مطلب، ((سوال کودکم درباره خدا را چگونه پاسخ دهم؟)) لذت ببرید و برایتان مفید باشد،از همراهی شماسپاسگذاریم.
کودکان همیشه سوالات زیاد ولی پیش پا افتاده ای میپرسند و خب حق هم دارند؛ تصور کنید کودکی برای اولین کفشدوزک میبیند! قطع به یقین در همان لحظه سوالات زیادی ذهنش مشغول میکند و سعی میکند از اطرافیانش پاسخ این سوالات ساده اش را جویا شود. ولی بعضی کودکان در بعضی مواقع با پرسیدن یک سوال ما را حیرت زده میکنند؛ به طور مثال میپرسند خدا کیست؟ خونه ی خدا کجاست؟….
چگونه به سوالات کودک پاسخ دهم؟
۱٫ قدم اول سعی نکنید به همه سوالات کودک در این مورد پاسخ دهید. بهتر است در ابتدا وقتی از شما می پرسد خدا کجاست یا چیست؟ و یا سوالاتی مشابه در مورد خدا می پرسد، بگویید: «خودت چه فکر می کنی؟!» شما با این پرسش می توانید دانسته های کودک خود را محک بزنید و بر اساس معلومات و اطلاعات او یک سری صحبت های تکمیلی داشته باشید.
اگر بلافاصله پس از سوال او جواب دهید: «خدا در آسمان هاست و تو را می بیند…» گاهی به جای اینکه کودک احساس امنیت کند و بداند که خدا مراقب اوست، مضطرب می شود که کسی در حال پاییدن اوست. شاید شما تنها با مطرح کردن اینکه «خودت چی فکر می کنی؟» متوجه شوید ناراحتی او و آنچه باعث شده این سوال به ذهن اش آید، چیست و او را که در سن درک و فهم نیست، درگیر مفاهیم عرفانی و عمیق نکنید.
۲٫نکته دوم ممکن است بر اساس اطلاعاتی که خودمان قبلا در اختیار بچه ها قرار داده ایم آنها سوالاتی در مورد خدا و اینکه خدا کجاست، چه شکلی است و… از ما بپرسند؛ سوالاتی که امکان دارد ما را دستپاچه کند و ندانیم چه طور جواب بدهیم؛ جوابی که هم درخور مطلب باشد و هم اینکه قابل فهم باشد.
۳٫نکته سوم در دوره نوجوانی بچه ها گاهی به یک سری مسایل حساس می شوند و پرسش هایی دارند: «چه طور می گویند خدا عادل است، در حالی که من و هم کلاسی ام این همه با یکدیگر اختلاف سطح زندگی داریم؟» باید برای بچه ها تعریف کنیم که زندگی یعنی همین تفاوت ها. اگر تضادها نباشند، زندگی بی معناست،البته بهتر است همراه با مثال زدن برایشان مطلب را حل کنیم.
۴٫ نکته چهارم بهتر است با بچه ها درمورد بهشت و دوزخ صحبت نکنیم و هرگز نگوییم اگر فلان کار را کردی می روی جهنم یا می روی بهشت! زیرا آنها درک درستی نخواهند داشت و این برداشت هایی که ما با ذهن محدود خود از قرآن و احادیث داشته ایم باید نزد خودمان بماند.
حتی نباید به بچه ای که مادرش را از دست داده بگوییم مادرت الان در بهشت است؛ جایی که از اینجا بهتر است و چنین و چنان (توصیف بهشت)؛ چون تصویر ذهنی او مساوی با واقعیت نخواهد بود، بلکه مساوی می شود با آنچه ما از دین یا خدا و بهشت برداشت کرده ایم که قطعا ناقص و از درک او خارج است.
۵٫نکته پنجم بچه ها را باید طوری هدایت کنیم تا جدا از اینکه در چه خانواده و فرهنگی هستند و والدین شان چه دینی دارند، در زمینه اخلاقیات به رشد کافی برسند. وقتی ما بتوانیم به خوبی اخلاقیات را در بچه های مان تقویت کنیم، وقتی بزرگ تر شدند و مفاهیم مذهبی را دریافتند، قادر خواهند بود ارتباط مناسبی بین این دو برقرار کنند.
چند نکته پیرامون کنجکاوی کودکان
۱٫استفاده از زبان هنر برای پاسخگویی به سؤالات کودک درباره خدا
وی با بیان اینکه اعتقاد به خداوند باید به کودک آموزش داده شود زیرا آنها امانتهای الهی هستند، یادآور شد: کودکانی که با مفاهیم دینی آشنا میشوند، درک و فهم بالاتری از واقعیتها دارند و کمالات انسانی زودتر به آنها منتقل میشود.
بهتر است در پاسخ دادن به سؤالات کودکان درباره خدا از زبان هنر استفاده کنیم؛ کما اینکه باید احتیاجات و علاقهمندی او مانند داشتن همبازی و اسباب بازی را در پاسخگویی با سؤالات نظر گرفت.
۲٫خدا چقدر مهربان است؟
می توانید بگویید مهربانی خداوند شبیه وقتی است که مادرت تو را با عشق در آغوش می کشد یا زمانی که با ملایمت موهایت را نوازش می کند و برایت کتاب داستان می خواند؛ شاید حتی از این هم مهربان تر! شما به آسانی تجربه کودک را از مهربانی برای او تداعی کردید و به این شکل حالا او می تواند درکی نسبی از مهربانی خداوند داشته باشد.
۳٫تصویر کودک از خدا متأثر از تصویری است که وی از والدین خود دارد
تصویر کودکان از خدا بسیار متأثر از تصویری است که از والدین خود دارند، اگر کودکی والدین خود را قابل اعتماد، مهربان و قابل دسترسی بداند، احتمالاً خدا را نیز دارای چنین صفاتی خواهد دانست؛ از سوی دیگر، اگر والدین خود را خشن، بیتفاوت و بیانصاف بداند، درباره خدا نیز چنین تصوراتی خواهد داشت.
والدین، در نحوه درک فرزندشان از خدا، بیشترین تأثیر را دارند، به همین خاطر والدین باید صداقت و صراحت داشته باشند، مساوات را رعایت کنند، دروغ نگویند، همدم فرزندانشان باشند، اگر دچار مشکلی شدند به آنها کمک کنند تا تصویر مناسبی از والدین خود داشته باشد تا در هنگام تطبیق خدا به پدر و مادر، تصویر نیکی از خدا در ذهن او مجسم شود.
نکته پایانی:
باید در پاسخ هایی که به کودک میدهیم حتما به این نکته توجه کنیم که با لغات و کلماتی مساله را برایش مطرح کنیم که مناسب با سن کودک باشد و کودک پاسخی ساده و قابل درک را بشنود نه اینکه با یکسری کلمات سخت و پیچیده مواجه شود که کودک را سردرگم کند.
منبع:تبیان،میگنا،خبرگزاری بین المللی قرآن