پرخوری عصبی چیست؟ به همراه علائم و عوارض

اختلالات خوردن یک مشکل واقعی به خصوص در بین دختران و زنان است. در واقع، طبق تحقیقات نیویورک تایمز، ۹۵ درصد از بیماران مبتلا به بی اشتهایی و حدود ۸۵ درصد از بیماران مبتلا به پرخوری عصبی زن هستند. چگونه می توانید بفهمید که شما یا کسی که می شناسید از عوارض پرخوری عصبی رنج می برد، و چرا این نوع اختلالات خوردن در وهله اول وجود دارند؟ دلایل زیادی وجود دارد و همه آنها می توانند منجر به عوارض جانبی خطرناک و آسیب های جدی بدن مانند پریود نامنظم، عدم تعادل هورمونی و غیره شوند.

اثرات پرخوری بر روی غذاهای ناسالم و سپس پاکسازی می تواند بر متابولیسم، باروری، تعادل هورمونی، عملکردهای گوارشی، خواب و توانایی های ذهنی افراد تأثیر منفی بگذارد. اما مقدار زیادی استرس ناشی از مبارزه با پرخوری عصبی نیز وجود دارد که بر همه بخش‌های زندگی تأثیر می‌گذارد.

با پرخوری عصبی، فرد معمولاً با یک مشغله شدید با تصویر بدن خود مبارزه می کند، که منجر به محدودیت شدید کالری و شرمساری بدن، احساس مداوم اضطراب، گناه و پشیمانی می شود. در واقع، متأسفانه خطر مرگ ناشی از خودکشی یا عوارض پزشکی برای افرادی که با هر نوع اختلال خوردن سروکار دارند، به طور قابل توجهی افزایش یافته است.

پرخوری عصبی چیست؟

پرخوری عصبی یک اختلال جدی خوردن در نظر گرفته می‌شود که حول محور «پرخوری و پاک‌سازی» می‌چرخد، یعنی خوردن مقادیر زیادی از غذاها به یکباره و به دنبال آن تلاش برای «خلاص شدن» از کالری‌های مصرف‌شده. پرخوری عصبی یک اختلال تهدید کننده زندگی در نظر گرفته می شود که میلیون ها نفر به ویژه زنان را تحت تاثیر قرار می دهد و شایع تر از بی اشتهایی عصبی است.

از آنجایی که پرخوری عصبی شامل الگوهای غذایی نامنظم و معمولاً استفراغ شدید، سوء استفاده از ملین ها و گاهی اوقات تمرین بیش از حد است، علائم و خطرات متعددی وجود دارد – هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی.

چیزی که پرخوری عصبی را منحصر به سایر اختلالات خوردن می کند، رفتار پاکسازی منظم است، صرف نظر از اینکه دقیقاً چگونه اتفاق می افتد. تاکید همیشه بر حذف کالری اضافی و تلاش برای متوقف کردن افزایش وزن یا کاهش وزن است، اما متاسفانه این اتفاق به روش های ناسالم رخ می دهد.

علائم و عوامل خطر پرخوری عصبی

طبق گفته سازمان ملی اختلالات خوردن، پرخوری عصبی با علائمی مشخص می شود که عبارتند از:

بیشتر مردم تصور می کنند کسانی که با الگوهای غذایی نادرست دست و پنجه نرم می کنند، تنها کسانی هستند که بسیار لاغر هستند، اما حقیقت این است که مردان و زنان با هر شکل و اندازه ممکن است دچار اختلالات خوردن شوند. در واقع، اکثر افراد مبتلا به بولیمیا علائم قابل توجهی از مشکل ندارند و معمولاً از نظر وزن بدن در حد متوسط هستند.

پرخوری عصبی می تواند به دلایل مختلف ایجاد شود و معمولاً ترکیبی از چندین عامل محیطی و ژنتیکی است. برخی از عوامل خطر شناخته شده که احتمال ابتلا به پرخوری عصبی را افزایش می دهند عبارتند از :

زن بودن
نوجوان یا جوان بودن (حدود ۱ تا ۲ درصد از کل جمعیت زنان جوان در ایالات متحده از پرخوری عصبی رنج می برند)
درگیر شدن در یک نوع ورزش یا سرگرمی که لاغر بودن را ستایش می کند (از جمله  ژیمناستیک، اسکیت، کشتی، و غیره)
داشتن فردی در خانواده که با پرخوری عصبی دست و پنجه نرم می کند
داشتن سابقه رژیم غذایی، افزایش/کاهش وزن و اشتغال به لاغری (که منجر به دوره‌های غذایی محدود می‌شود که بدن را به حالت گرسنگی وادار می‌کند)
سابقه افسردگی، اضطراب و اختلالات روانی

اگر احساس می‌کنید که شما یا کسی که می‌شناسید ممکن است با پرخوری عصبی سروکار داشته باشید، کارشناسان توصیه می‌کنند سوالات زیر را از خود بپرسید. هر چه بیشتر پاسخ «بله» بدهید، احتمال بیشتری برای مواجهه با نوعی از تحریف غذا خوردن دارید :

آیا متوجه می شوید که روی تصویر بدن، اندازه و وزن خود وسواس دارید؟
وقتی غذا می خورید، بعد از آن احساس گناه، شرم یا افسردگی می کنید؟
آیا اغلب به غذا، کالری، درشت مغذی ها و رژیم غذایی فکر می کنید تا جایی که در زندگی، کار و روابط شما اختلال ایجاد کنند؟
آیا از افزایش وزن می ترسید، احساس می کنید کنترل ندارید و می ترسید که وقتی شروع به غذا خوردن می کنید، نتوانید آن را متوقف کنید؟
آیا تا به حال غذا می خورید تا زمانی که بیش از حد سیر شوید و حتی احساس بیماری کنید؟
آیا به طور منظم ملین مصرف می کنید یا برای کمک به کنترل وزن خود را وادار به استفراغ می کنید؟

پرخوری عصبی چگونه ایجاد می شود؟

در واقع، اکثر افراد مبتلا به پرخوری عصبی دارای برخی علائم و رفتارهای همپوشانی ناشی از سایر اختلالات خوردن هستند، مانند بی اشتهایی (با محدود کردن) یا اختلال پرخوری. در حالی که شدت پرخوری عصبی بسته به مورد می تواند بسیار متغیر باشد، میل و تحریف اساسی معمولاً یکسان است: لاغر شدن و رسیدن به فرم بدنی خاص با هر وسیله ای که لازم باشد، حتی اگر برای سلامتی فرد مضر باشد.

چه چیزی افراد مبتلا به پرخوری عصبی را از میلیون ها نفر دیگر که مایل به تغییر شکل بدن خود هستند متمایز می کند؟ از آنجایی که اختلالات خوردن مسائل روانشناختی پیچیده ای هستند، می توانند توسط عوامل همپوشانی و به هم پیوسته ایجاد شوند، مانند:

داشتن تصویر بدنی ضعیف و عزت نفس پایین. این معمولاً توسط “ایده آل غربی” لاغری و استانداردهای غیر واقعی زیبایی که از سنین جوانی در رسانه ها مورد تأکید قرار گرفته است، ایجاد می شود.
سابقه مشکلات خانوادگی و سوء استفاده از جمله داشتن حس ذاتی بی فایده بودن، بی ارزش بودن و غیرجذاب بودن. متأسفانه، برخی از افراد مبتلا به پرخوری عصبی از پس زمینه ای از سوء استفاده در دوران کودکی، سوء استفاده جنسی، بی توجهی و سایر مشکلات ناشی می شوند که باعث می شود آنها احساس اضطراب، آسیب پذیری و خارج از کنترل کنند.
ویژگی های شخصیتی که به نفع کمال گرایی است. محیط خانه بحرانی، بیش از حد سفت و سخت بودن، ستایش قوی برای دستاوردها و داشتن انتظارات بسیار بالا، همه عوامل خطر هستند.
استرس ناشی از تغییرات عمده زندگی. دوره های انتقالی می تواند سطح استرس را افزایش داده و باعث خودآگاهی و اضطراب شود، مانند بلوغ، رفتن به دانشگاه، جدایی، نقل مکان، طلاق و شروع مشاغل جدید.
سرگرمی ها و فعالیت هایی که بر ظاهر تأکید دارند. درصد بالایی از افراد مبتلا به بولیمیا از پیشینه رقص باله، مدلینگ، ژیمناستیک، کشتی، دو و میدانی یا اجرا هستند.

تاثیر قرص متی مازول بر پرکاری تیروئید

عوارض پرخوری عصبی

پرخوری عصبی دقیقاً چگونه می تواند به بدن آسیب برساند؟ یکی از خطرناک‌ترین و شایع‌ترین عوارض پرخوری عصبی، آسیب وارده به سیستم گوارشی است، زیرا هم پرخوری و هم پاکسازی اثرات منفی بر روی چیزهایی مانند تولید آنزیم‌های گوارشی، تعادل مایعات و سطح الکترولیت‌ها دارند.

عدم تعادل در پتاسیم و سدیم، زیرا استفراغ / پاکسازی می تواند تعادل مواد مغذی کلیدی، الکترولیت ها و مایعات را تغییر دهد.
ضربان قلب نامنظم و احتمال بیشتر حمله قلبی، نارسایی قلبی و مرگ به دلیل عدم تعادل الکترولیت
کم آبی بدن که می تواند بر هضم غذا، توانایی های ذهنی، حرکات ماهیچه ای و عملکرد قلب تاثیر منفی بگذارد
کاهش توانایی هضم صحیح غذا و جذب مواد مغذی
مشکلات رفتن به دستشویی به طور معمول، از جمله نفخ معده، یبوست و اسهال، ناشی از مصرف ملین ها و تغییر سطح آنزیم و الکترولیت
خطر بیشتر برای زخم و پارگی معده
احتمال بیشتر داشتن نوسانات وزن که تأثیر منفی بر سلامت تیروئید و هورمونی دارد
احتمال بیشتری برای مقابله با ناباروری و پریودهای نامنظم وجود دارد
زرد شدن و خراب شدن دندان ها و لثه ها
شکستگی رگ های خونی در چشم
تورم، گلودرد و درد ناشی از استفراغ در گلو و مری
کاهش پاسخ ایمنی و عفونت ها یا بیماری های شایع تر
خطر ابتلا به افسردگی، اختلالات اضطرابی و خودکشی بیشتر است
سطوح التهاب بالاتر، که می تواند خطر ابتلا به بیماری های مزمن مختلف را افزایش دهد