۶ نکته مهم درباره بیماری ام اس

مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس یک بیماری مزمن است که سیستم عصبی مرکزی از جمله مغز و نخاع را تحت تاثیر قرار می دهد. می تواند علائم مختلفی ایجاد کند. در بسیاری از موارد، ام اس پیشرونده است. یعنی عموماً با گذشت زمان شدیدتر می شود. با این حال، داروهایی برای به تاخیر انداختن پیشرفت ام اس در دسترس هستند. پزشک می تواند به شما کمک کند تا در مورد روش هایی برای کاهش تأثیر ام اس بر زندگی روزمره خود بیاموزید.

چند نکته مهم درباره بیماری ام اس

ام اس می تواند علائم مختلفی ایجاد کند

اگر مبتلا به ام اس هستید، سلول های ایمنی بیش فعال در بدن شما به غلاف میلین که از رشته های عصبی در سیستم عصبی مرکزی شما محافظت می کند، آسیب می رساند. این باعث ایجاد نواحی آسیب دیده به نام ضایعات می شود. هنگامی که ضایعات روی مغز یا نخاع شما ایجاد می شود، حرکت سیگنال های عصبی در بدن شما را مختل می کند. این می تواند علائم مختلفی ایجاد کند.

به عنوان مثال، علائم رایج عبارتند از:

خستگی
سوزن سوزن شدن و بی حسی در صورت، تنه یا اندام
ضعف و درد
در عضلات شما
از دست دادن تعادل و هماهنگی
مشکلات حافظه، تمرکز یا سایر عملکردهای شناختی
ام اس همچنین می تواند باعث علائم کمتر شناخته شده مانند لرزش یا فلج شود. همه این علائم را تجربه نمی کنند.

علائم ام اس می تواند در طول زمان تغییر کند

علائم ام اس از فردی به فرد دیگر متفاوت است. آنها همچنین می توانند در طول زمان در یک فرد تغییر کنند.

به عنوان مثال، برخی از افراد علائمی را بروز می دهند که در طول دوره های بهبودی تا حدی یا به طور کامل بهتر می شوند. این علائم ممکن است بعداً در طی حملات یا عود مجدد ظاهر شوند. افراد همچنین می توانند علائمی را تجربه کنند که در طول زمان باقی می مانند.

با گذشت زمان، علائم جدید یا شدیدتر ممکن است ایجاد شود. به همین دلیل برای شما مهم است که با درمان، شرایط را به دقت مدیریت کنید. پیروی از یک برنامه درمانی ممکن است به درمان علائم فعلی و کاهش احتمال علائم جدید کمک کند.

ام اس عود کننده- فروکش کننده (RRMS) شایع ترین نوع است

ام اس بر اساس نحوه پیشرفت بیماری به سه نوع اصلی طبقه بندی می شود. RRMS رایج ترین نوع ام اس است. انجمن ملی مولتیپل اسکلروزیس (NMSS) گزارش می دهد که تقریباً ۸۵ درصد از تشخیص های جدید را تشکیل می دهد.افراد مبتلا به RRMS حملات حاد علائم را تجربه می کنند که به عنوان عود شناخته می شوند. این حملات با دوره های بهبودی همراه است.

در طول عود، علائم جدیدی ایجاد می شود یا علائم موجود شما بدتر می شود. در طول بهبودی، برخی یا همه علائم شما بهتر می شوند.

انواع دیگر MS شامل MS پیشرونده ثانویه (SPMS) و MS پیشرونده اولیه (PPMS) است. اکثر افراد مبتلا به RRMS در نهایت SPMS ایجاد می کنند. تنها حدود ۱۵ درصد از افراد مبتلا به ام اس به PPMS مبتلا هستند.

ام اس می تواند باعث ناتوانی شود

طبق NMSS، اکثر افراد مبتلا به ام اس به شدت ناتوان نمی شوند. با این حال، علائم و عوارض ام اس به طور بالقوه می تواند بر توانایی شما در انجام کارهای روزانه تأثیر بگذارد. این ممکن است در کار، زندگی خانگی یا روابط شما تداخل ایجاد کند. به طور کلی، خطر ناتوانی با گذشت زمان افزایش می یابد.

طبق NMSS، حدود دو سوم افراد مبتلا به ام اس توانایی راه رفتن خود را حفظ می کنند. برخی ممکن است نیاز به استفاده از عصا یا سایر وسایل کمکی داشته باشند.

درمان ام اس در دسترس است

دو گروه اصلی از داروهای مورد استفاده برای درمان ام اس وجود دارد: درمان های اصلاح کننده بیماری (DMTs) و داروهای علامت دار.

DMT ها برای کاهش سرعت پیشرفت ام اس طراحی شده اند. آنها ممکن است کمک کنند:

تعداد و اندازه را محدود کنید
ضایعاتی که تشکیل می شوند
دفعات و شدت حملات یا عود را کاهش دهید
جلوگیری یا به تاخیر انداختن ناتوانی
اکثر DMT ها برای درمان RRMS ساخته شده اند. با این حال، برخی برای درمان SPMS یا PPMS در دسترس هستند.

برای درمان علائم ام اس از داروهای علامت دار استفاده می شود. بسته به علائم خاص شما، پزشک ممکن است یک یا چند داروی علامت دار را برای مدیریت آنها تجویز کند.پزشک شما همچنین ممکن است درمان های دیگری مانند فیزیوتراپی یا کاردرمانی را تجویز کند. در برخی موارد، ممکن است از یک وسیله کمکی مانند عصا استفاده کنید.

بسیاری از افراد مبتلا به ام اس عمر طولانی دارند

برای کاهش خطر عوارض و ناتوانی ناشی از ام اس، تشخیص زودهنگام و درمان هر دو مهم هستند.پزشک از شما می خواهد که معاینات منظم را برای نظارت و مدیریت وضعیت در طول زمان برنامه ریزی کنید. پیروی از برنامه درمانی توصیه شده شما ممکن است به بهبود دیدگاه بلندمدت شما در مورد ام اس کمک کند.

رهبری یک سبک زندگی سالم به طور کلی ممکن است به شما در حفظ کیفیت زندگی خوب با این بیماری کمک کند. به عنوان مثال، ورزش کردن، خوردن یک رژیم غذایی سالم و یافتن راه هایی برای آرامش ممکن است تفاوت هایی ایجاد کند.