۵ عاملی که اعتماد به نفس کودکتان را می گیرد

هر کودکی که تازه متولد می شود در اصل هیچ چیزی نمی داند، خصوصیت اخلاقی به خصوصی نداشته و از همان بدو تولد، حرفه خاصی را بلد نیست.

درست است که هر کس با استعداد ها و توانایی های خاص خودش متولد می شود اما کشف آن و راه های استفاده از آن نه ساده است و نه به راحتی می توان شرایط آن را محیا کرد.

همه ما انسان ها وقتی به دنیا می آییم هیچ چیز بدی را ذاتا بلد نیستیم چون تازه وارد محیطی جدید شده ایم که هیچ آشناییتی از آن نداریم که بخواهیم با اخلاقیات اشتباه خود کاری به ضرر خود و یا دیگران انجام بدهیم.

درست مانند یک ماشینی که سالم از کارخانه تحویل گرفته می شود (( البته به جز خودرو های وطنی که ای کاش سازنده هاشون خواب میموندن و هیچ وقت درست نمی شدن!! : ))

یک ماشین صفر کیلومتر، چه از نظر فنی و چه از نظر ظاهری، کاملا سالم است و هیچ ایرادی در آن وجود ندارد. بعد از فروخته شدن همه چیز به صاحب آن بستگی دارد. اگر مراقبش باشد و مرتب سرویس های لازم را انجام دهد؛ خودرو تا زمان زیادی سالم کار خواهد کرد.

اما اگر ماشین به امان خدا سپرده شود، بعد از مدت کوتاه تنها طرفدار آن قبرستان ماشین ها خواهد بود..

کودک شما هم وضعیتی مشابه دارد. این شما هستید که به او همه چیز را یاد می دهید. چه موارد خوب و چه خصوصیات بد. حتی ممکن است نقش شما کاملا غیر مستقیم باشد اما در هر حالت شما باعث خوبی ها و بدی ها هستید.

مانند پدر مادری که با بهترین روش تربیتی فرزندانشان را نزد افرادی می فرستد که مهارت های زندگی را به درستی بیاموزند و در کنار آن متاسفانه هستند کسانی که با بی اعتنایی بر روی آینده فرزندانشان قمار می کنند.

اما اصل مطلب….

چه مواردی اعتماد به نفس کودکتان را از بین می برد؟؟

هیچ گاه فرزندتان را مقایسه نکنید

واقعا این موضوع را جدی بگیرید.!!!

 مقایسه کردن می تواند صدمه بسیااااااااار زیادی به روح کودک، آرامش او و اعتماد به نفسش وارد کند. حتی مقایسه کردن برای بزرگسالان هم امری اشتباه است و همیشه روانشناسان توصیه می کنند هیچ گاه خودتان را با کس دیگری مقایسه نکنید.

هنگامی فرزندتان را در موارد مختلف با کسانی که هم سن و سال و در ارتباط با اوست مقایسه می کنید، در حال ساخت دیواری بزرگ در برابر پیشرفت او هستید و با ایجاد احساس پایین بودن در او دو عامل را پدید می آورید :

• احساس عصبانیت در کودک و تاثیر شدید آن در بلوغ و بزرگسالی
• ایجاد حس بازنده بودن در موقعیت های دیگر و عدم تلاش او برای برنده بودن

به توانایی های او نه نگویید

نه گفتن به فرزند و استفاده از عباراتی از قبیل:

• تو که نمی تونی این کار را انجام بدی
• مگه تو فلانی هستی
• باز خواب دیدی؟
• به جای این کارا درستو بخون تورو چه به این چیزا و …. می تواند اشتیاق فرزند و کودکتان را کور کند.

چرا که او در سنی است که با نه شنیدن تمام قوایش را از دست داده و تصور می کند پدر و مادرش همه چیز را می دانند. به همین علت با خود می گوید حتما نمی شود این کار را انجام داد که آن ها هم عدم توانایی انجامش را در من دیده اند. سعی کنید در هر مسیری که برای فرزندتان لذت بخش است، با در نظر گرفتن خطرات و مراقب بودن؛ مشوق او باشید.

فرزندتان احترام دارد!! احترامش را نگه دارید

یادتان باشد سن و سال هیچ گاه ملاکی برای نگه نداشتن احترام نیست. متاسفانه این موضوعی است که بسیاری از خانواده ها آن را رعایت نمی کردند که خوش بختانه در نسل جدید بسیار اصلاح شده و پدر و مادر ها با دید آگاهانه تری فرزندان خود را تربیت می کنند.

دلیلی ندارد چون پدر و مادر هستید و سنتان بیشتر است در هر جایی به فرزندتان بی احترامی بکنید و یا به اصطلاح سر او در جمع داد بزنید. کودکتان هر کاری هم بکند در نهایت شیطانی کردنی بیش نیست!! پس به علت اعصاب خوردی خودتان و آبروی الکی، شخصیت بچه را در جمع ترور نکنید.

هنگامی که به فرزندتان در جمع بی احترامی می کنید با خجالت زده کردن بسیار زیاد او، باعث می شوید اعتماد به نفسش تا حد بسیار زیادی تخریب شود و در کنار آن اعتبار خود و ارزش فرزندتان را هم نزد بقیه زیر سوال برده اید.

هر تنبیهی مجاز نیست!!

تنبیه کردن وسیله ای برای تربیت درست فرزندان و جلوگیری از مرتکب شدن دوباره آن ها به همان اشتباه است. اما هر تنبیهی مد نظر نیست. در هر سنی یک نوع تنبیه برای فرزند وجود دارد اما روش انتخابی نباید جوری باشد که فرزندتان را چه در کودکی و چه در سن حساس بلوغ، دچار کم شدن اعتماد به نفس کند.

در این قسمت مواردی را ذکر می کنیم که به عنوان تنبیه هرگز نباید از آن ها استفاده کنید چرا که نتیجه ای جز کم کردن اعتماد به نفس نخواهد داشت. این موارد عبارتند از:

• تنبیه بدنی را به هیچ عنوان استفاده نکنید
• حساب بردن کودک را مبنی بر ترسیدن بسیار زیاد او از شما ندانید
• وسایلش را نگیرید چرا که شخصیتش تضعیف می شود
• در هنگام دعوا کردن او از ناسزا و یا تهدید های خطرناک در هیچ موردی استفاده نکنید

حامی فرزندتان باشید

حتی اگر میدانید در جایی فرزند شما دچار اشتباهی شده است باز هم او را حمایت کنید و شخصیت او را بالا نگه دارید. با این روش فرزندتان همیشه میداند که شما هستید، او را دوست دارید و پشتش را گرم نگه می دارید. سپس سعی کنید در خلوت خود آن هم بدون دعوا کردن، فرزندتان را از کاری که انجام داده پشیمان کنید. طوری که دیگر این کار را انجام ندهد.

اگر بخواهید هر اتفاقی که افتاد او را دعوا کرده و حمایتتان را از او قطع کنید، رفته رفته اعتماد به نفس او را از بین می برید.

این ۵ مورد از موارد بسیار اصولی برای حفظ اعتماد به نفس کودکان و نوجوانان است. یادتان باشد ممکن است گاهی کاری را غیر عمد انجام بدهید که این عامل برای روحیه فرزند، عاملی مخرب محسوب شود.

به همین علت از دانسته های روانشناسی برای تربیت او استفاده کنید و اگر در وضعی هستید که کودکتان دچار کمبود اعتماد به نفس شده است، حتما با یک مرکز مشاوره روانشناسی مشورت بگیرید.

پیشنهاد ویژه: مرکز مشاوره روانشناسی سلامت تهران

این مطلب صرفا جنبه تبلیغاتی(رپورتاژ) داشته و مجله اینترنتی ایران فان هیچ مسئولیتی را در رابطه با آن نمی‌پذیرد.