کتاب برسد به دست لیلا حاتمی

نویسنده پیشتر گفته بود:

هدف استفاده از اسم لیلا حاتمی ایجاد علامت سوال در ذهن مخاطب است، تا به واسطه ایجاد این سوال خوانندگان ترغیب شوند و کل داستان را خوانده و از روایت آن مطلع شوند.

 “برسد به دست لیلا حاتمی” سومین کتاب سعید محسنی، نویسنده اصفهانی پس از “نهنگی که یونس را خورد، هنوز زنده است” و “دختری که خودش را خورد” است.

این کتاب به‌ تازگی ازسوی نشر چشمه چاپ و راهی بازار نشر شده و شامل چهار پاره داستان است

که در مجموع شاکله کلی رمان را تشکیل می‌دهند اما در عین حال هر یک از این بخش‌ها روایت‌های قائم به ذات خود را دارد.

 بهانه آغازین روایت این داستان حادثه‌ای است

که برای یکی از شخصیت‌های رمان اتفاق می‌افتد و او به شوخی و شاید براساس یک تصادف از یکی از دوستان خود می‌خواهد

که چیزی را به دست لیلا حاتمی برساند

سپس حادثه مرگ او اتفاق می‌افتد و ادامه رمان دنبال کردن این نامه و ضمائم آن است

تا ببینیم آیا به دست لیلا حاتمی می‌رسد.

گویا اصل قصه بسیار قدیمی است و به ۱۲ سال پیش بازمی‌گردد؛

زمانی که نویسنده خبر درگذشت دوست شاعرش “علی اخگر” به او می‌رسد

پس از ته‌نشین شدن این خبر در ذهنش برمبنای اتفاق دیگری که با این جریان همزمان شده بود، جرقه‌ای در ذهن نویسنده ایجاد می‌شود.

رمان با یک نامه آغاز می‌شود.

نامه از “اسماعیل” به دوستی درباره دوست دیگری که خودش را کشته و وصیت کرده چیزی را به دست “لیلا حاتمی” برسانند.

مردی که در گذشته‌ای دور پنهان شده و با این روند به تدریج پای آدم‌هایی به میان می‌آید

که هر کدام به نحوی به ماجرا ارتباط دارند. رمان سعید محسنی، قصه‌گو و پیش‌رونده است.

مکثی ندارد و مدام در حال ارجاع است به وقایع امروز ما و تاثیرش بر سرگذشت قهرمان‌ها.

منبع،ایران آرت