علائم اسکیزوفرنی چیست؟

اگر اسکیزوفرنی یک نام مستعار داشت، این نام مستعار سوء تفاهم بود. این به این دلیل است که همه چیز پیچیده است.ساده ترین راه برای درک آن این است که بگوییم چه چیزی نیست. اسکیزوفرنی با دوشاخه یا چند شخصیت (معروف به اختلال هویت تجزیه ای) یا تغییرات شدید خلق و خوی ناشی از اختلال دوقطبی مشخص نمی شود.

دکتر فرانک چن، MD، مدیر ارشد پزشکی توضیح می دهد: علائم بارز اسکیزوفرنی – توهمات و هذیان ها، افکار عجیب و غریب و مشکلات ادراکی – معمولاً همان چیزی است که ما به آن فکر می کنیم، اما در نهایت این یک اختلال مغزی است که شامل زوال تدریجی در توانایی های شناختی است. در بیمارستان مراقبت های بهداشتی رفتاری هیوستون در تگزاس. متأسفانه، این یک بیماری است که بهتر نمی شود، اما می توانید از داروها برای کاهش برخی از علائم و بهبود کیفیت زندگی استفاده کنید.

اسکیزوفرنی چگونه خود را نشان می دهد؟

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی چیزی را تجربه می کنند که وقفه روانی نامیده می شود، که شروع روان پریشی است: زمانی است که ذهن آنها تحت تأثیر توهمات و/یا هذیان هایی قرار می گیرد که تشخیص اینکه چه چیزی واقعی است و چه چیزی نیست را دشوار می کند. علائم اسکیزوفرنی در یک لحظه آسیب زا رخ نمی دهد. در عوض، معمولاً تدریجی هستند و می‌توانند برای سال‌ها پیشرفت کنند، و می‌توان به راحتی از دست داد – تا زمانی که نادیده گرفتن آنها غیرممکن باشد.

علائم هشدار دهنده اسکیزوفرنی

علائم اولیه اسکیزوفرنی که به آن “فاز پرودرومال” نیز می گویند، علائمی هستند که قبل از اولین دوره روان پریشی و معمولا در سال های نوجوانی یا جوانی رخ می دهند. مدت فاز پرودرومال می تواند متفاوت باشد و در برخی افراد ممکن است بیش از ۲ سال طول بکشد. تشخیص علائم اولیه ممکن است دشوار باشد زیرا می توانند رفتار معمول یک نوجوان یا جوان عصبانی را منعکس کنند.

دکتر چن می گوید: «وقتی افراد برای اولین بار برخی از عجیب و غریب های مرتبط با این بیماری را تجربه می کنند، به نوعی افسرده به نظر می رسند. آنها بسیار منزوی تر می شوند. آنقدرها حرف نمی زنند اغلب اوقات آنها در اتاق خود به خواب زمستانی می روند. مانند بسیاری از نوجوانان، آنها افکار خود را با والدین خود در میان نمی گذارند.»

 علائم اولیه اسکیزوفرنی که باید مراقب آنها بود عبارتند از:

افت شدید نمرات یا عملکرد شغلی
مشکل در تفکر واضح یا تمرکز
بدگمانی یا ناراحتی با دیگران
کاهش مراقبت از خود
گذراندن زمان به تنهایی بیش از حد معمول
احساسات شدید و نامناسب مانند خنده هنگام مرگ دیگران یا نداشتن هیچ احساسی

علائم اسکیزوفرنی

علائم اسکیزوفرنی به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند: مثبت یا منفی. اما فریب اصطلاح “مثبت” را نخورید. این علائم به معنای خوب مثبت نیستند. دکتر راسل مارگولیس، مدیر بالینی مرکز اسکیزوفرنی جان هاپکینز در بالتیمور و استاد روانپزشکی و علوم رفتاری، می‌گوید: «علائم مثبت، تجربیاتی هستند که عموماً بخشی از تجربه روزمره نیستند».

به عبارت دیگر، علائم مثبت توسط بیماری ایجاد یا به زندگی فرد اضافه می شود. تجربه علائم مثبت در اسکیزوفرنی بیانگر آن است که با واقعیتی که با روان پریشی همراه است، شکسته می شود. بیماران می توانند توهم یا هذیان یا هر دو را به طور همزمان تجربه کنند.

درست مانند علائم مثبت اسکیزوفرنی که به زندگی یک فرد اضافه می شود، علائم منفی چیزی است که بیماری از بین می برد. دکتر مارگولیس می گوید: «آنها فقدان چیزی هستند که معمولاً در زندگی وجود دارد، مانند اهداف، علایق و ابتکار». «فرد دیگر نمی‌خواهد کارها را انجام دهد. آنها ممکن است بخواهند تمام روز را دور هم بنشینند. آنها ممکن است زیاد صحبت نکنند یا ایده های خود به خودی داشته باشند. انگار همه چیز رد شده است.»

علائم مثبت اسکیزوفرنی عبارتند از:

توهمات:

اینها تجربیات حسی هستند که برای دیگران قابل درک نیستند اما برای شخصی که آنها را تجربه می کنند کاملا واقعی و واضح هستند. تقریباً ۷۰ درصد از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی توهم خواهند داشت. توهمات شنوایی – شنیدن صداها یا صداهایی که وجود ندارند – شایع ترین هستند و بیش از ۸۳ درصد بیماران را تحت تأثیر قرار می دهند و پس از آن توهمات بینایی (۵۷ درصد) مانند دیدن اعضای بدن یا چیزهای غیرقابل شناسایی قرار دارند.

هذیان:

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی که به عنوان باورها یا باورهای نادرستی که با واقعیت در تضاد هستند تعریف می‌شوند، علیرغم شواهد فراوانی که خلاف آن را نشان می‌دهند، به این مفاهیم پایبند هستند. هذیان به اشکال مختلف ظاهر می شود. برخی از رایج ترین آنها عبارتند از:

هذیان های آزار و اذیت:

این باور که شخص یا چیزی به معنای صدمه جسمی یا روحی به شماست، مانند این که فکر کنید همسایه همسایه شما در حالی که شما خواب هستید وارد خانه شما می شود تا غذای شما را مسموم کند یا از شما جاسوسی کند.

هذیان عظمت:

این باور که شما یک فرد مهم، قدرتمند، یا یک فرد مشهور مانند یکی از اعضای خانواده سلطنتی، یک خدا یا یک ابرقهرمان با قدرت های خاص مانند توانایی در شناخت آینده هستید.

هذیان های مرجع:

این باور که چیزی یا کسی به شما اشاره می کند در حالی که نیست. به عنوان مثال، ممکن است فکر کنید چیزی که در روزنامه می خوانید به شما یا افکار شما اشاره دارد، یا اینکه بازیگری که در یک فیلم صحبت می کند پیامی شخصی از طریق صفحه نمایش برای شما ارسال می کند.

درج فکر:

این باور که افکار شما متعلق به شما نیست، بلکه توسط یک منبع خارجی در آنجا قرار گرفته است.

پخش افکار:

این باور که افکار شما پخش می شود تا کسی یا چیزی بتواند آنها را مشاهده یا جمع آوری کند (مثلاً بیگانگان یا دولت)، یا اینکه اطرافیان شما می توانند ذهن شما را بخوانند.

اختلال فکری:

دکتر مارگولیس می‌گوید: «این یک روش تفکر بی‌نظم است که در آن برای فرد آسیب‌دیده سخت است که افکار خود را به صورت خطی و منظم نگه دارد. “در نتیجه، کلمات و عبارات مورد استفاده نادرست، کم استفاده یا استفاده بیش از حد قرار می گیرند و درک آن برای شخص دیگری دشوار است.” به عنوان مثال، یک فرد مبتلا به اختلال فکری ممکن است به سؤالی مانند “از کجا هستید؟” پاسخ دهد. به روشی مماس و بی ربط با توضیح اینکه آنها تاریخ اجدادی خود را نمی دانند. یا ممکن است با انبوهی از ایده ها که فقط به طور مبهم با مفهوم اصلی مرتبط هستند، از موضوع خارج شوند.

رفتار و گفتار نامنظم:

این حالت با مشکل در رفتار هدفمند مشخص می شود، که نه تنها می تواند مانع شروع و تکمیل کاری مانند درست کردن شام یا پوشیدن لباس روزانه شود، بلکه می تواند بر توانایی شما برای کار یا کار تأثیر بگذارد. با دیگران تعامل کنید گفتار نیز می تواند تحت تأثیر قرار گیرد: کلمات ممکن است آنقدر درهم و گیج شوند که اغلب به عنوان «سالاد کلمه» توصیف می شود.

علائم منفی اسکیزوفرنی عبارتند از:

طفره رفتن: فقدان کامل انگیزه، تا حدی که قادر به دنبال کردن هیچ هدفی نیستیم، از جمله چیزهای به ظاهر ساده مانند برقراری تماس یا تماس تلفنی.
آنهدونیا: ناتوانی در تجربه لذت از موقعیت های اجتماعی یا فعالیت های فیزیکی مانند خوردن، لمس کردن یا رابطه جنسی.
کناره گیری اجتماعی: عدم علاقه به بودن با افراد دیگر
مشکل در توجه: به عنوان مثال وقتی کسی در حال صحبت کردن است، بی هدف خیره شدن
بی تفاوتی: این ممکن است به عنوان عدم رعایت بهداشت شخصی یا عدم توجه به خود یا دیگران نشان داده شود.
ناتوانی عاطفی: فقدان “تأثیر” یا بیان احساسی، مانند حالات چهره یا صداهای بی پاسخ و زبان بدن یا حرکت بسیار کم
Alogia: مشکل در صحبت کردن، که ممکن است به معنای کاهش قابل توجه در مقدار کلمات گفته شده یا توانایی صحبت کردن با سهولت یا استفاده از جزئیات در هنگام برقراری ارتباط باشد.