مذهبی

چگونه به امام رضا(ع) متوسل شویم؟

*این مطلب در شهریور ماه ۱۴۰۳ بروزرسانی شده است.

توسل به امام رضا(ع)

هر کسی که در دنیا دین و آیینی را میپذیرد ، هنگام سختی و مشکلات به پیشوایان آن دین توسل میکند ، ما مسلمانان که همیشه ائمه خود را برای حوائج مان نزد خداوند مهربان واسطه کرده و میکنیم. یکی از این ائمه بزرگوار ما شیعیان ،امام رضا (ع) امام مهربانی ها ،است که ما ایرانی ها ارادت ویژه ای به آن حضرت داریم.امروز به مناسبت نزدیک شدن به شهادت حضرت علی بن موسی الرضا (ع)، در این مقاله میخواهیم نحوه توسل به امام رضا (ع) را برای شما مخاطبان عزیز مطرح کنیم. البته که گاهی فقط دلی بشکند کافی است تا آن امام معصوم نزد خداوند بزرگ وساطتت ما را بکند.

توسل به امام رضا(ع) با نماز

نحوه خواندن نماز حاجت امام رضا (ع)

 

 

توسل به امام رضا(ع)

 

امام رضا (ع) فرمودند: هرگاه دچار امر دشواری شدی دو رکعت نماز بخوان.

در رکعت اول بعد از حمد آیه الکرسی

در رکعت دوم بعد از حمد سوره قدر

بعد از نماز قرآن را بر روی سر بگیر و بگو:

«أَللَّهُمَّ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ إِلى خَلْقِکَ، وَ بِحَقِّ کُلِّ ایَهٍ فیهِ، وَ بِحَقِّ کُلِّ مَنْ‏ مَدَحْتَهُ فیهِ عَلَیْکَ، وَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِ، وَ لا نَعْرِفُ أَحَداً أَعْرَفَ بِحَقِّکَ مِنْکَ»

سپس ۱۰ مرتبه هر یک از ذکر ‌های زیر را بگو:

«یا سَیِّدی یا اَللَّهُ»

«بِحَقِّ مُحَمَّدٍ»

«بِحَقِّ عَلِیٍّ»

«بِحَقِّ فاطِمَهَ»

«بِحَقِّ الْحَسَنِ»

«بِحَقِّ الْحُسَیْنِ»

«بِحَقِّ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ»

«بِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ»

«بِحَقِّ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ»

«بِحَقِّ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ»

«بِحَقِّ عَلِیّ ‏بْنِ مُوسى»

«بِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ»

«بِحَقِّ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ»

«بِحَقِّ حَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ»

«بِحَقِّ الْحُجَّهِ»

اگر چنین کنی پیش از آن که از جایت برخیزی خداوند حاجتت را برآورده می‌کند.

دعای طلب حاجت از امام علی بن موسی الرضا(ع) 

 

راوی گوید که:چون امام رضا(ع) رحلت نمودند، تعویذی یافته شد که بر آن حضرت بسته بود و در آخر آن نوشته شده بود آنکه پدر آن حضرت فرمودند که جد ایشان حضرت امیر المؤمنین(ع) به برکت این دعا از شر دشمنان پناه می‏جستند و دائما این تعویذ را در بند شمشیر خود آویخته بودند و در آخر این دعا نامهای خدا عزّ و جلّ است و آن حضرت بر اولاد و اهل خود شرط نمودند آنکه این دعا را بر هلاکت و ضرر مؤمنی نخوانند.

پس بدرستی که هر کس این دعا را بخواند دعای او نزد خدا عزّ و جلّ برنمی ‏گردد. و دعا این است:

اللَّهُمَّ بِکَ أَسْتَفْتِحُ وَ بِکَ أَسْتَنْجِحُ وَ بِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَتَوَجَّهُ اللَّهُمَّ سَهِّلْ لِی حُزُونَتَهُ وَ کُلَّ حُزُونَهٍ وَ ذَلِّلْ لِی صُعُوبَتَهُ وَ کُلَّ صُعُوبَهٍ وَ اکْفِنِی مَئُونَتَهُ وَ کُلَّ مَئُونَهٍ

وَ ارْزُقْنِی مَعْرُوفَهُ وَ وُدَّهُ وَ اصْرِفْ عَنِّی ضَرَّهُ وَ مَعَرَّتَهُ إِنَّکَ تَمْحُو مَا تَشَاءُ وَ تُثْبِتُ وَ عِنْدَکَ أُمُّ الْکِتَابِ أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ إِنَّا رُسُلُ رَبِّکَ لَنْ یَصِلُوا

إِلَیْکَ طه حم لا یُبْصِرُونَ وَ جَعَلْنا فِی أَعْناقِهِمْ أَغْلالًا فَهِیَ إِلَی الْأَذْقانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ. وَ جَعَلْنا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَیْناهُمْ فَهُمْ لا یُبْصِرُونَ أُولئِکَ الَّذِینَ

طَبَعَ اللَّهُ عَلی‏ قُلُوبِهِمْ وَ سَمْعِهِمْ وَ أَبْصارِهِمْ وَ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ لا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ ما یُسِرُّونَ وَ ما یُعْلِنُونَ فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللَّهُ وَ هُوَ السَّمِیعُ‏ الْعَلِیمُ وَ تَراهُمْ یَنْظُرُونَ إِلَیْکَ

وَ هُمْ لا یُبْصِرُونَ صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لا یَرْجِعُونَ طسم تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْمُبِینِ. لَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ أَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ. إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّماءِ آیَهً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِینَ

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالْعَیْنِ الَّتِی لَا تَنَامُ وَ بِالْعِزِّ الَّذِی لَا یُرَامُ وَ بِالْمُلْکِ الَّذِی لَا یُضَامُ وَ بِالنُّورِ الَّذِی لَا یُطْفَأُ وَ بِالْوَجْهِ الَّذِی لَا یَبْلَی وَ بِالْحَیَاهِ الَّذِی لَا تَمُوتُ وَ بِالصَمَدِیَّهِ الَّتِی لَا تُقْهَرُ

وَ بِالدَّیْمُومِیَّهِ الَّتِی لَا تَفْنَی وَ بِالاسْمِ الَّذِی لَا یُرَدُّ وَ بِالرُّبُوبِیَّهِ الَّتِی لَا تُسْتَذَلُّ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا

پس حاجت خود را بگو که ان شاء الله تعالی برآورده می‏شود. (مهج الدعوات و منهج العنایات ، سید بن طاووس الحسنی الحسینی قدس سرّه)

توسل به امام رضا(ع)

راه دیگر توسل به امام رضا(ع)

هر روز ۱۱۰ مرتبه صلوات به روح امام رضا علیه السلام فرستاده و تا ۴۰ روز ادامه دهید که فوق العاده مجرب است:

اللهّمَ صَلّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضا المرتَضی الامامِ التّقی النّقی و حُجَّّتکَ عَلی مَنْ فَوقَ الارْضَ و مَن تَحتَ الثری الصّدّیق الشَّهید صَلَوهَ کثیرَهً تامَهً زاکیَهً مُتَواصِلهً مُتَواتِرَهً مُتَرادِفَه کافْضَلِ ما صَلّیَتَ عَلی اَحَدٍ مِنْ اوْلیائِکَ.

خدایا رحمت فرست بر علی بن موسی الرضا امام با تقوا و پاک و حجت تو بر هر که روی زمین است و هر که زیر خاک، رحمت بسیار و تمام با برکت و پیوسته و پیاپی و دنبال هم چنان بهترین رحمتی که بر یکی از اولیایت فرستادی.

ختم مجرب برای حاجت گرفتن از امام رضا (ع)

این ختم را هدیه به امام رضا«ع» کنید تا حاجت بگیرید

برای مقصود عظیم ۷ روز ۷ مرتبه سوره یس را بخواند و از روز شنبه شروع کند

تا روز جمعه ختم نماید ودر وقت خواندن با کسی حرف نزند ودر خلوت باشد و ثوابش رابه روح امام رضا علیه السلام قربت کند البته مقصود او حاصل شود مجرب است.

عوامل استجابت دعا و اینکه در چه شرایطی دعا اجابت می شود ؟

اجابت دعا یک سری شرایط عام دارد؛ به طور نمونه داشتن وضو، طهارت، لباس تمیز و استفاده از ساعات و روزهای خاص.
اما به چند مورد از شرایط فردی اجابت دعا اشاره می کنیم؛ اول اضطرار در دعا و مضطر یعنی کسی که دیگر راهی ندارد. وقتی راهی باشد، نگاهم تنها به خدا نیست و دنبال راهکار دیگری هستم، اما زمانی که فرد چاره ای ندارد، به اجابت بسیار نزدیکتر است؛ چون من راهی ندارم و تنها خدا نجات بخش است.
خداوند در قرآن می فرماید:« أَمَّنْ یجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَیکشِفُ السُّوءَ، یا کیست (جز خداوند) آنکه دعای مضطرّ را به اجابت رساند و رنج وغم را برطرف سازد.» مراد آیه این است وقتی مضطر شدی و دعا کنی آن زمان خدا اجابت می کند. وقتی انسان مضطر باشد یک گفتن «یا الله» کار را درست می کند و گره مشکل را می گشاید.
دوم اینکه امید به اجابت داشته باشد. امید به اجابت یعنی چه؟ یعنی بدانم خدا من را ناامید نمی کند؛ پس بدانم دعای من یا مستجاب می شود یا بلایی را از من برمی دارد یا آن دنیا به من بهتر عطا می شود.
برخی افراد در حرم حضرت معصومه(س) برای آن ها مکاشفه رخ داده است و دیدند هر کسی که حرم می آید، ملائکه ایستادند و چیزی به او می دهند و حتی کسانی که از این در می آیند و سلامی می دهند و از آن در می روند. ممکن است بهره برخی کوچیکتر و برخی بزرگتر باشد. صفت انسان کریم اینگونه است که انسان دست خالی برنمی گردد.
اگر امید زیاد باشد، خداوند اجابت می کند. تفاوت است بین کسی که تمام امیدش به خداست یا تنها ده درصد به خدا امید دارد؛ بنابراین اگر مضطر باشد و امید داشته باشد به اجابت نردیکتر است.
امتیاز ما
برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 2 میانگین: 3]

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا