انشاء درباره ماه مبارک رمضان

انشاء درباره ماه رمضان

موضوعات انشاء بسیار گسترده و متنوع است اما برخی از موضوعات همیشه و در طول سالها برای انشاءنویسی به دانش آموزان پیشنهاد میشود یکی از این موضوع ها ، انشاء درباره ماه رمضان است،به همین خاطر به دلیل نزدیک شدن به ماه رمضان ،ما امروز در مجله اینترنتی ایران فان انشاءیی زیبا درباره ماه مبارک رمضان برایتان آورده ایم،امیدوارم ایده خوبی برای انشاءنوشتن به شما بدهد.

انشاء کلمه ای عربی است و معادل فارسی آن دبیری است، انشاء به معنی آفرینش ، ایجاد و خلق کردن است.در لغت نامه ی دهخدا: ” انشاء” یعنی: ” آفرینش، ایجاد، سخن پردازی، نویسندگی ، شاعری، نوشته ی فصیح و با سجع و قافیه، هر نوع نوشته ای که مراد از آن نمایاندن قدرت نویسندگی و تعیین ارزش نوشته باشد.

انشاء اول درباره ماه رمضان

ماه رمضان ماه مهمانی خداست در این ماه قبل از نماز صبح سحری میخوریم و بعد از نماز صبح دیگز نباید چیزی بخوریم و صبر کنیم تا افطار شود.

وقتی اذان مغرب را میگویند انسانهای روزه دار باید روزه خود را باز کنند و به اصطلاح افطار کنند.بعضی از روزه داران ابتدا نماز میخوانند و سپس روزه خود را باز میکنند.

ماه رمضان ماه مهمانی خداست و ما باید کاری کنیم که صاحبخانه از ما راضی باشد ، در این ماه ما باسد بیشتر حواسمان به مستمندان و نیازمندان باشد.

مثلا میتوانیم برای آنها هم افطاری درست کنیم و به دستشان برسانیم.

خواندن قرآن هم در ماه رمضان خیلی سفارش شده است ما بچه ها میتوانیم با خواندن سوره های کوچک قرآن از ثواب زیاد آن بهره ببریم.

انشاء دوم درباره ماه رمضان

خداوند در ماه پرفضیلت رمضان سفره ای پربرکت می چیند و تمامی بندگانش را به ضیافتی بزرگ دعوت می کند، چقدر زیباست مهمان مهمانی خداوند باشی و کنار سفره ای بنشینی که خداوند آن را برایت تدارک دیده است اما آیا از آداب مهمان شدن در محضر خداوند چیزی می دانیم و آیا شایستگی حضور در چنین مهمانی را داریم؟

اگر عمری باقی بماند، رمضانی دیگر فرا برسد و ما در صحت و سلامت کامل به سر ببریم یعنی خداوند از ما دعوت کرده، شاید لیاقت این مهمانی را نداشته باشیم، شاید از آداب مهمانی اش چیز زیادی ندانیم، اما او از ما دعوت می کند و در همین رمضان هایی که می آید و می رود آداب مهمانی اش را به ما یاد خواهد داد.

رمضان تمرین است، تمرین تسلیم، از خود گذشتن، دل بریدن از غرایز انسانی، تمرین گناه نکردن، تمرین استغفار و توبه کردن و شایسته و لایق مهمانی خدا شدن به خود ما بستگی دارد که رمضان بگذرد و بتوانیم از آن چه یاد گرفته ایم به خوبی در روزهای دیگر سال استفاده کنیم.

فقیران را بهتر درک کنیم، با مردم مهربان تر برخورد کنیم، اعضای بدن را از گناه کردن دور نگه داریم و چشم ها را از آن چه نباید دید، دست ها را از آن چه نباید کرد، زبان را از آن چه نباید گفت و گوش ها ار از آن چه نباید شنید برحذر داریم.

بیا رمضان امسال را دریابیم و توفیق حضور را از دست ندهیم که بسیاری در رمضان های قبل بودند و امسال در میان ما حضور ندارند و بسیاری امسال هستند و سال دیگر نخواهند بود …. شاید ما نیز جزو همان بسیاری ها باشیم!

این مطلب هم میتواند برای شما مفید باشد:انشاء درباره جشن نیکوکاری

انشاء سوم درباره ماه رمضان

ماه مبارک رمضان ماه روزه داری و بندگی خداوند است، شب های قدر که شب های نزول قرآن است در این ماه قرار دارد و همین موضوع اهمیت ماه مبارک رمضان را چند برابر کرده است.

روز ها و شب های این ماه عزیز از بهترین اوقات عمر انسان است که انسان باید قدر آن ها را بداند و نهایت استفاده را از این روز ها و شب ها ببرد.

در ماه مبارک رمضان درهای رحمت الهی گشوده می شود و هیچ بنده ای نیست که نا امید و دست خالی از درگاه الهی باز گردد. در واقع این ماه فرصتی است که ما از گناهانی که انجام داده ایم توبه کرده و راه درست را برای زندگی انتخاب کنیم.

روزه داری در روز های ماه رمضان باعث می شود تا درک بیش تری از شرایط دیگران داشته باشیم و در حد توان خود به کسانی که محتاج هستند کمک کنیم.

وظیفه ی هر مسلمانی است که در ماه رمضان علاوه بر روزه گرفتن، آداب آن را نیز یاد گرفته باشد و آن ها را رعایت کند، زیرا روزه داری تنها نخوردن و نیاشامیدن نیست بلکه تمام اعضای بدن فرد روزه دار باید روزه باشد.برای مثال غیبت کردن، خبر چینی و دروغ چند نمونه از مواردی هستند که روزه را باطل می کنند و باید از انجام دادن آن ها بپرهیزیم.

همچین انجام دادن برخی از کار ها مثل صدقه دادن، دانش اندوزی، خواندن قرآن و صلوات فرستادن و اعتکاف و عبادت در این ماه بسیار سفارش شده است و ثواب بیش تری نسبت به ماه های دیگر سال دارد.

با وجود این که روزه گرفتن واجب است و بسیار سفارش شده اما اگر روزه گرفتن برای شخصی ضرر داشته باشد و یا آن شخص مریض باشد روزه بر او واجب نیست.در ماه رمضان همه تلاش می کنیم تا از گناهان دوری کنیم و به خداوند نزدیک تر شویم، به فکر یک دیگر باشیم و به نیکی با هم رفتار کنیم.