آشنایی با کتاب ترسناک سیاحت غرب و نویسنده آن

امیدواریم از خواندن این مطلب، ((آشنایی با کتاب ترسناک سیاحت غرب و نویسنده آن)) لذت ببرید و برایتان مفید باشد،از همراهی شماسپاسگذاریم.

سیاحت غرب یا سرنوشت ارواح پس از مرگ کتاب معروف داستانی نوشته آقا نجفی قوچانی(۱۲۹۵-۱۳۶۳ ه‌.ق) از عالمان شیعه. این کتاب ماجرای پس از مرگ و عالم برزخ را به صورت داستانی روایت می‌کند. نویسنده داستان را بر اساس احادیث رسیده از امامان شیعه درباره عالم برزخ شکل داده است.نویسنده کتاب را به عنوان گزارشات برزخی خود معرفی کرده و آن را از زبان اول شخص روایت کرده است. نثر کتاب متعلق به اوایل سده چهاردهم هجری شمسی بوده و در آن از عبارات عربی و دینی فراوانی استفاده شده است.

آقا نجفی قوچانی نویسنده کتاب سیاحت غرب

آیت الله سید حسن نجفی معروف به آقا نجفی قوچانی که در سال ۱۲۹۵ قمری در خسرویه قوچان تولد یافته و تحصیلات مقدماتی و حکمت و فلسفه و اصول را در مشهد و اصفهان و نجف بپایان رسانده و به مقام اجتهاد نائل آمده است. تحصیلات آقا نجفی قوچانی در مشهد و اصفهان با دشواری بسیار همراه بود، چنان که گاه ناچار می شد برای گذران زندگی کار کند و یا برخی از کتابهای خود را به بهای اندک بفروشد، وی در سال ۱۳۱۸ و در سن بیست و سه سالگی پس از چهار سال توقف در اصفهان یا یکی از دوستانش که شاگردش نیز بود پیاده عازم عتبات عالیات گردید.

آقا نجفی در کتاب سیاحت شرق خاطرات زیادی از ناملایمات و خوشیهای زندگی بیست ساله خود در نجف آورده که شیرین ترین خاطره مربوط به مرگ مرده شور نجف است: در جریان شیوع مرض وبای سال ۱۳۲۲ ه . آقا نجفی از همسر اول خود چهار دختر (غیر از دو دختر و پسری که در نجف فوت شده اند) به نامهای حمیده، خدیجه، معصومه و بی بی شریعه داشته اند که همه به رحمت خدا پیوسته اند، حمیده و خدیجه یکی پس از دیگری همسر حجت الاسلام حاج شیخ غلامرضا غروی بوده اند که دومی بعد از فوت اولی همسر ایشان شده، معصومه بیگم همسر حاج سید محمود بزرگ نیا و بی بی شریعه همسر سید مهدی صابری قوچانی بوده که اینها نیز فرزندان و فرزندزادگان مؤمن و با استعدادی دارند که اکثرا دارای تحصیلات عالی اند از آن جمله آقای دکتر قاسم بزرگ نیا استاد آمار دانشکده علوم مشهد.

کتاب سیاحت غرب، در کیفیت عالم برزخ و سیر ارواح بعد از مرگ در ۱۳۱۲ ش نگارش یافته است و در۱۳۴۹ شمسی چاپ شده است.

ویژگی‌های کتاب سیاحت غرب

نویسنده، کتاب را به عنوان گزارش‌های برزخی خود معرفی کرده و آن را از زبان اول شخص روایت کرده است. نثر کتاب متعلق به اوایل سده چهاردهم هجری شمسی بوده و در آن از عبارات عربی و دینی فراوانی استفاده شده است.

ماجرای عالم برزخ

ماجرا از زبان شخصی روایت می‌شود که از دنیا رفته است و از زمانی شروع می‌شود که راوی داستان می‌میرد. بعد از غسل میت و کفن و دفن، راوی ماجرای سوال قبر را تعریف می‌کند. و پس از آن به فشار قبر اشاره می‌کند.

بخش‌های مختلف کتاب براساس مطالبی تنظیم شده که در احادیث درباره عالم برزخ آمده است. مواردی مثل عذاب قبر، کیفر برخی از اعمال، ملاقات با بعضی از اموات،… در متن داستان گنجانده شده است.

استفاده از آیات و احادیث در کتاب سیاحت غرب

در بخش‌های مختلف کتاب، آیات قرآن و یا احادیث متناسب با بحث از زبان راوی داستان نقل می‌شود. نویسنده تلاش کرده است در بین این داستان نقش باورهای شیعه به خصوص اعتقاد به ولایت اهل بیت و محبت به امام علی(ع) در جهان پس از مرگ را تبیین کند. به گونه‌ای که در بیشتر مسیر برزخ فردی به نام هادی راهنمای راوی است. نویسنده هادی را محبت امام علی(ع) معرفی می‌کند که در عالم برزخ به شکل جوانی زیبارو مجسم شده و فرد درگذشته را کمک و راهنمایی می‌کند. در لابلای داستان به تناسب خوشی‌ها و ناخوشی‌های مسیر توصیه‌های اخلاقی و شرعی متعددی نقل شده است.

چاپ‌ و انتشار کتاب سیاحت غرب

انتشارات طباطبائی برای نخستین بار در سال ۱۳۴۹ کتاب سیاحت غرب را چاپ کرد. این کتاب همراه با توضیح و پاورقی احمد تدین و محمدرضا عطائی قوچانی بود. کتاب مزبور بلافاصله با استقبال مردم مواجه شد و در نتیجه ناشر در سال ۱۳۵۱ به چاپ دوم آن اقدام کرد.

دو کتاب مرحوم آقانجفی قوچانی که رهبر انقلاب خواندن آن را توصیه کردند:

«این کتاب زندگی مرحوم آقانجفی قوچانی که به اسم سیاحت شرق منتشر شده خیلی چیز جالبی است. من به برادران و خواهران توصیه می‌کنم کتاب را بخوانند. خود مرحوم آقا نجفی یک شخصیت بسیار ممتازی بوده، یک انسان معنوی بوده. مرحوم شهید مطهری ایشان را دیده بود در قم. و به من می‌گفت ایشان اهل مکاشفه و اهل معنا بودند.

کتاب دیگری ایشان دارد به نام سیاحت غرب که در احوال عالم برزخ و پس از مرگ نوشته شده به شکل داستانی. مرحوم مطهری می‌گفتند من احتمال قوی می‌دهم که اینها مکاشفات این مرحوم هست، که به این شکل در کتاب سیاحت غرب آن را ثبت کرده. یک چنین شخصیتی.

آن‌جا منعکس است، که طلبه چه‌جوری درس می‌خواند و چه‌جوری تلاش می‌کند و چه‌جور پای درس استاد می‌رود، و استاد را انتخاب می‌کند و چه‌جور عبادت می‌کند و چه‌جور گرسنگی می‌کشد، البته زمان آقانجفی با حالا یک مقداری فرق می‌کند، و ما نمی‌گوئیم صد در صد آنجور است، نه، خیلی چیزها هست که زمان مرحوم آقا نجفی نبود و خوب هست، امروز، هست. بهتر از آن هم هست.

آن روز طلبه‌ها جهاد در راه خدا و مبارزه‌ی در راه خدا را مثل امروز بلد نبودند و حضور در میدانهای خطر را. و همّتهای اینچنین بلند که ناظر به اداره‌ی دنیای اسلام است و حاکمیت اسلام در کل دنیای بشریت. از آن طرف هم البته تجرد و غنای نفس طلبه‌های آن روز شاید بیشتر بود. توجهاتشان یک مقداری بیشتر بود. طبعاً جلوه‌های زندگی صنعتی یک تأثیراتی می‌گذارد روی روحها و فکرها. اما عبادت دانستن درس و به عنوان یک کار عبادی یک وظیفه‌ی شرعی و الهی درس خواندن، این یک چیز فوق‌العاده مهمی در حوزه‌های علمیه هنوز هم هست.»