حتماً شما هم تابه حال اصطلاح «هفت قلم آرایش» را شنیده اید. این جمله هنگامی به کار می‌رود که شخصی آرایش (make up) زیادی انجام داده است. با مجله سرگرمی مجله اینترنتی ایران فان همراه باشید تا در باره آرایش در ایران باستان و دوران پس از اسلام بیشتر بدانید.
این اصطلاح ریشه در ایران باستان دارد
منظور از هفت قلم آرایش، هفت خط داشتن آرایش زنان ایرانی در دوران باستان بوده است. این هفت قلم آرایش به شرح زیر بوده است:
حنا، بند، وسمه، سرمه، سرخاب، سفیدآب، خال
جالب است بدانید در آن زمان تنها زنان متاهل اجازه استفاده از لوازم آرایشی را داشتند. در غیراینصورت افراد مجردی که آرایش می‌کردند با مجازاتی ازطرف حکومت روبه روی می‌شدند.
ایرانیان عاشق آرایش!
بیشتر زنان ایرانی که در دوران باستان زندگی می‌کرده اند، عاشق آرایش بودند و حتی بسیاری از زنان پس از مرگ نیز با لوازم آرایشی و زیورآلات خود دفن می‌گردیدند.
در مجله اینترنتی ایران فان بخوانید : کراوات ایرانی است؛ آنچه درباره دراز آویز زینتی نمی‌دانستید!
پس از ورود اسلام؛ آرایش خارج از خانه ممنوع!
پس از اینکه اسلام وارد ایران شد، قوانینی درباره ممنوعیت آرایش زنان در بیرون از خانه مطرح شد. احکام این دین، زنان را محدود به عدم خودنمایی در جامعه می‌کرد و آرایش را مقدمه‌ای برای گناه و انجام کارهای حرام می‌دانست.
پیرو قوانین این دین، دختران و زنان ایرانی آرایش خارج از خانه را محدود به پاکیزگی و رعایت بهداشت کردند و استفاده از وسایل آرایشی را محدود به درون خانه کردند.
نظر شما در اینباره چیست؟ بی‌صبرانه منتظر خواندن نظراتتان درباره آرایش در ایران باستان و دوران پس از اسلام هستیم.
