علائم لوزه سوم در کودکان چیست؟

لوزه سوم بخشی طبیعی از سیستم ایمنی کودک است. این اولین سد محافظتی در برابر میکروارگانیسم های بیماری زا است و ممکن است در کودکان چند ساله بزرگ شود که همیشه جای نگرانی نیست. با این حال، گاهی اوقات، لوزه سوم به اندازه ای می رسد که شروع به جلوگیری از تنفس از طریق بینی می کند و بر سلامت کودک تأثیر منفی می گذارد. سپس لازم است با پزشک مشورت شود. در این مقاله خواهید آموخت که علائم لوزه سوم چیست و تشخیص و درمان آن چگونه است.

لوزه سوم چیست؟

لوزه سوم یکی از چندین لوزه بدن انسان است. نام حرفه ای آن لوزه حلقی (تونسیلا فارینژیا) است. اصطلاح “لوزه ها” اغلب برای اشاره به لوزه های پالاتین استفاده می شود که در سمت چپ و راست گلو قرار دارند. لوزه سوم در پشت بینی – در پشت حفره نازوفارنکس قرار دارد. هنگام معاینه کودک از طریق دهان باز قابل مشاهده نیست.

لوزه ها ساختارهای طبیعی هستند که در بدن هر انسانی یافت می شوند. آنها بخشی از سیستم ایمنی هستند و از بافت لنفاوی تشکیل شده اند. ما می توانیم بین لوزه های پالاتینی، لوله ای، زبانی و حلقی تمایز قائل شویم. آنها با هم حلقه لنفاوی (حلقه حلقی Waldeyer) را تشکیل می دهند که سپر محافظ بدن در برابر باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها است.

علل هیپرتروفی لوزه ها

لوزه در حدود ۶-۸ هفتگی در کودک ظاهر می شود و تا ۸ سالگی رشد می کند و بعداً به تدریج کوچک می شود و به مرور زمان کاملاً از بین می رود. در بزرگسالان، لوزه سوم به هیچ وجه نباید ظاهر شود.

کاملاً مشخص نیست که چرا برخی از کودکان تمایل به بزرگ شدن لوزه ها دارند و برخی دیگر اینگونه نیستند. اغلب رشد غیر طبیعی لوزه سوم در سن ۳-۶ سالگی رخ می دهد، زمانی که کودکان شروع به تماس با تعداد فزاینده ای از میکروب ها می کنند (آنها به مهد کودک، مهد کودک می روند). سیستم ایمنی که به تازگی در حال توسعه است، باید در این زمان به شدت از خود در برابر میکروارگانیسم های بیماری زا دفاع کند، که همیشه موفقیت آمیز نیست. هنگامی که در لوزه سوم تکثیر باکتری وجود دارد، بزرگ می شود، تنفس از طریق بینی را دشوار می کند و به بدتر شدن سلامت کودک کمک می کند.

هایپرتروفی لوزه سوم چگونه خود را نشان می دهد؟

در زمانی که کودک شروع به تماس با همسالان خود می کند و در معرض عفونت های مکرر قرار می گیرد، باید آن را به دقت مشاهده کرد تا به موقع واکنش نشان داده و درمان مناسب انجام شود. علائم لوزه های بزرگ همیشه معمولی نیست. آنها ممکن است شبیه سرماخوردگی، آلرژی، اختلالات تمرکز باشند.

تنفس عمدتا از طریق دهان،
رینیت مکرر،
عفونت مکرر گوش و سینوزیت
سردرد،
خروپف کردن،
مکث در تنفس در هنگام خواب،
آپنه انسدادی خواب،
با دهان باز خوابیدن،
خواب بی قرار (بیداری مکرر، تعریق، شب ادراری)،
مشکلات بلع،
کاهش شنوایی،
گفتار بینی،
خستگی مداوم،
رشد ضعیف کودک، ناشی از اکسیژن رسانی ناکافی بدن و اختلالات خواب.

در بیشتر کودکان، علائم لوزه سوم به سختی تشحیص داده میشود. حدود ۱۰ درصد از کودکان به طور منظم خروپف می کنند و ۲ درصد از آنها وقفه های شبانه در تنفس دارند و دچار آپنه انسدادی خواب می شوند. این بیماری‌ها بر خواب کودک تأثیر منفی می‌گذارند که به عملکرد آن در طول روز تبدیل می‌شود. چنین کودکانی معمولاً بی قرار یا حتی بیش فعال هستند. از سوی دیگر، ممکن است به طور ناگهانی به شدت خسته شوند، مثلاً در طول سفر با ماشین یا حتی در حین درس. رشد بیش از حد لوزه سوم نه تنها بر رفتار، بلکه بر ظاهر نیز تأثیر می گذارد. کودک تقریباً همیشه دهانش باز است زیرا نمی تواند از طریق بینی نفس بکشد. این اغلب با آبریزش بینی، سرفه و خرخر کردن همراه است. این وضعیت مزمن منجر به مال اکلوژن می شود که می تواند نحوه صحبت کردن و حتی حالت صورت شما را تغییر دهد.

تشخیص لوزه سوم

در صورت بروز علائم لوزه سوم، باید به همراه فرزندتان  متخصص اطفال بروید تا پس از آن ما را به مشاوره با متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع دهد.

در ارزیابی لوزه سوم از معاینه آندوسکوپی بینی و نازوفارنکس استفاده می شود. این شامل قرار دادن یک “لوله” نازک در بینی است که به دوربین ختم می شود. این بررسی نشان می دهد که لوزه تا چه حد رشد بیش از حد دارد. پزشک همچنین از اسپکولوم برای معاینه گوش ها و ارزیابی وضعیت پرده گوش استفاده می کند.